روایت علی ضیاء از مهمترین کاری که در زندگیاش میکند/ جنگیدن برای معرفی افرادی که ارزش دیده شدن در تلویزیون را دارند
تاریخ انتشار: ۹ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۶۶۹۳۲۷
علی ضیاء میگوید: ممکن است چهره مردمی در تلویزیون مورد استقبال بخشی از مردم قرار نگیرد، چون ذائقهها به سمت دیگری رفته است اما در نهایت این اتفاق ارزش جنگیدن را دارد. فکر میکنم این مهمترین کاری است که من میتوانم در زندگیام بکنم. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکی از نکاتی که نقطه چالش تلویزیون حتی در عید نوروز امسال بود، این است که دوباره برنامهسازها به سراغِ چهرهها رفتند و حتی خیلی از آنها تکراریهایش را انتخاب کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دو نکته در این میان وجود داشت؛ برنامهسازهایی که بدون اندیشه و تفکر فقط صرفاً برای رقابت در ماراتن نوروزی حضور پیدا کردند. دکوری ساختند و میهمانی دعوت کردند؛ مجری آمد و به چند سؤال تکراری بسنده کرد و برنامه روی آنتن رفت.
اما در کنارِ این ضعفها «فرمول یک» با معرفی چهره مردمی به آنتن برگشت. طرحی که نخستین دوره آن سال 1397 کار خود را آغاز کرد. پس از انتخاب 11 نفر از بین 40 نفر اولیه توسط هیئت انتخاب، رأیگیری از مردم آغاز شد و در نهایت این نرگس کلباسی بود که به عنوان چهره مردمی سال 1397 انتخاب شد.
اما امسال در کنار علی ضیاء، برخی از شبکههای دیگر همچون شبکه افق و شبکه پنج سیما به این سمت رفتند. احسان علیخانی در ویژه برنامه «عصر جدید» با اقوام مختلف ایرانی سه شب روی آنتن بود. این نگاه مردمی هم قدری میتواند امیدوارکننده باشد، برنامهسازهای تلویزیونی به این نتیجه رسیدهاند که با مردم بهتر میتوانند برای مردم برنامه بسازند. تا این مسئله مهم در برنامهسازی به یک جریان و فرهنگ درآید، فاصله بسیار وجود دارد.
آن عدالت رسانهای و هویتگستری که پیمان جبلی رئیس صداوسیما به عنوان شعار محوری خودش مطرح کرد و حتی چندی پیش در اولین نشست تحول رسانه هم بر این نکته تأکید داشت که مأموریت امروز رسانه ملّی استعدادیابی است؛ این دیده شدنِ ظرفیتها و پتانسیلِ اقشارِ مختلف مردم در جامعه به نوعی خودش، استعدادها و اتفاقات جدیدی را برای برنامههای تلویزیونی رقم خواهد زد.
خوشبختانه برنامهها رفته رفته به حضورِ چهرههای مردمی گرایش پیدا کردهاند؛ میهمانانی از جنسِ مردم که به اوج خودش رسیده است. حتی رضا رشیدپور در برنامه مناسبتی شبکه سه سیما در کنار سلبریتیها، از مردمیها استفاده کرد. نکتهای که به نظر میرسد باید برای الگوسازی بهتر، در تلویزیون فرهنگسازی شود.
در حالی که کماکان گرایش به حضور پررنگ سلبریتیها چه در مقامِ اجرا و چه میهمان شدن در تلویزیون، در سطح گستردهای وجود دارد. برخی از مدیرانِ تلویزیون دلیلِ آن را فقدانِ خلاقیت و نوآوری و تغییر ذائقه مردم میدانند. عمدتاً سلبریتیهایی که در هنگامِ سودآوری سمتِ تلویزیون میآیند و فوق برنامههایشان را در شبکه نمایشخانگی و مدیومهای دیگر ارائه میدهند. اگر برنامهای برای اجرا و یا میهمانی در تلویزیون برقرار باشد با دستمزدهای هنگفتی سر از آن برنامه و رویدادِ تلویزیونی درمیآورند.
اما برخلاف دیدگاهها و رفتارهایی که در تلویزیون از خودشان نشان میدهند در صفحه مجازی و مدیومهای دیگر دیده میشوند. این همان تناقضی است که برای بسیاری از مخاطبان نوجوان و حتی جوان به وجود میآید.
سلبریتیهایی که رفته رفته با به دست آوردن کانون توجه، درباره هر اتفاقی اظهارنظر کردند و در اکثرِ اوقات باعث شدند جامعه به سمت تشویش برود. آدرس غلطی که درباره اتفاقات مختلف به جامعه میدهند. مانورِ تجمل و اشرافیگری هم که بارها در فضایمجازی برپا کردهاند.
به نظر نمیرسد جامعه بیش از این نیازمندِ چنین الگوهایی باشد و رویکردهای جدید برنامهسازی تلویزیون در استفاده از چهرههای مردمی موفق، بهترین راهکار است.
علی ضیاء تهیهکننده و مجری «فرمول یک» که او خودش برای اولین بار این طرح را به تلویزیون آورد و اجرا کرد. در گفتوگو با خبرنگار تسنیم به بحث ذائقهسازی و فرهنگسازی نسبت به گسترشِ این طرح اشاره کرد. او گفت: ممکن است غالب مردم از این طرح استقبال نکنند و سختیهایش هم بیشتر است؛ ذائقهها به سمت دیگری رفته و باید برای تقویتِ این جریان تلاش کرد و جنگید.
او همچنین تأکید کرد: "من چند باری گفتهام ممکن است چهره مردمی در تلویزیون مورد استقبال بخشی از مردم قرار نگیرد، چون ذائقهها به سمت دیگری رفته است اما در نهایت این اتفاق ارزش جنگیدن را دارد. گسترشِ این چهرهها و اجرای این طرحها در تلویزیون میتواند زمینه فرهنگسازی و الگوسازی درست را فراهم کند. چرا که نمایش آدم خوبها حال مخاطب را خوب خواهد کرد و نقطه عطفی را در جامعه ایجاد میکند که «خواستن توانستن است» یک شعار نیست و بسیاری در گوشه و کنار ما هستند که به این عبارت، جامه عمل پوشاندهاند."
گفتوگویی با او داشتیم درباره حضور چهرههای مردمی، ادامه حضورش در تلویزیون و چند موضوع دیگر که مشروح آن را میتوانید در ادامه بخوانید:
علی ضیاء مجری برنامه «فرمول یک» در پاسخ به این سؤال که چقدر جریانِ معرفی چهرههای مردمی کمک میکند تلویزیون به سمتی برود که دیگر این همه میهمان بیهدف و تکراری و از طرفی برنامههای بیتأثیر و کممحتوا نبینیم، گفت: سلبریتیهایی که من دیدهام منفعل نبودند. ممکن است دغدغههایی که به آن فکر میکنند و نگاهی که دارند متفاوت باشد. اما امیدوارم، این نگاه مردمی گسترده شود. دلم میخواهد این مسئله معرفی چهرههای مردمی و حضورشان در تلویزیون تبدیل به مسئله مهمی شود. من فکر میکنم به اندازه یک انتخابات در کشور اهمیت دارد. به همین خاطر است شهرداری پای کار آمد و تصویر این چهرهها روی بیلبورد رفت.
او تأکید کرد: این آدمها لیاقت دیده شدن دارند. من فکر میکنم این مهمترین کاری است که من میتوانم در زندگیام بکنم. این افراد چهرههاییاند که برای ایران بیادعا جنگیدند و دنبال دوربین و عکس نبودند. البته ممکن است چهره مردمی در تلویزیون مورد استقبال بخشی از مردم قرار نگیرد، چون ذائقهها به سمت دیگری رفته است اما در نهایت این اتفاق ارزش جنگیدن را دارد.
مجری و تهیهکننده تلویزیون در پاسخ به این سؤال که چقدر این فضایِ حضور سلبریتیها و بردنِ ذائقه مردم به این سمت، تصریح کرد: به نظرمن خیلی اتفاقات افتاده که ذائقه مردم متفاوت شده است. حتی میشود مشکلات اقتصادی را به عنوان معیاری آورد که ذائقهها را تغییر داده است. نمیشود گفت مجریان تلویزیون تأثیر داشتند، ممکن است من هم در برنامهسازی اشتباه کردم باشم؛ از من نخواهید اشتباه نکنم چون برنامهسازم و ممکن است باز اشتباه کنم.
وی افزود: من معصوم نیستم و در برنامه سازی و معرفی سوژه و مدل حرف زدن اشتباه میکنم. اما تلاش میکنم اشتباه نکنم. امیدوارم اگر هم اشتباه کردم بتوانم عذرخواهی کنم. خلاصه اینکه این بلاها را من مجری سر مردم درنیاوردهام. مشکلاتی در جامعه هست که باعث میشود ذائقه مردم تغییر کند.
علی ضیاء درباره غیبت چند وقته خود و اینکه آیا با توجه به تجربهای که در فضای اینترنت برای اجرا پیدا کرده قصد دارد مجری برنامههای پلتفرم شود و یا در تلویزیون میماند، تأکید کرد: راجع به اجرای خودم در سال 1401 چیزی نمیدانم. مدیر شبکه یک نظرشان این است که همین موضوع چهرههای مردمی را پیش ببریم و برنامه اجتماعی بسازیم. من احساس میکنم باید وارد فضای دیگری شویم. هر اتفاقی بیفتد بعد از عید فطر خواهد بود. ممکن است در هر فضایی برنامهسازی کنم چون برنامهسازم اما تلویزیون را به عنوان خانهام انتخاب میکنم چون اجرا در تلویزیون حالِ دیگری دارد؛ امیدوارم تا جان دارم در تلویزیون اجرا کنم.
او در پاسخ به این سؤال که آیا قصدِ بازیگر شدن هم دارد و جریانِ حضور بازیگران به عنوان مجری را چطور میبیند، گفت: قصد بازیگر شدن ندارم. در موردِ فعالیت و حضور بازیگران به عنوان مجری در تلویزیون باید بگویم هرکسی در هر زمینهای که فکر میکند هنر دارد باید هنر خودش را بروز بدهد. یعنی اینکه من هیچ مشکلی با این که بازیگران ما مجری میشوند و مجریان هم بازیگر میشوند، ندارم.
تهیهکننده "خندوانه" : آقای جبلی هنوز حرفهای برنامهسازها را نشنیده ! / شرایط سختتر شده و به "تساهل" نیازمندیم تا سرمایههای تلویزیون به نمایش خانگی نروندحذفِ "جناب عالی" از کنداکتورِ نوروزِ تلویزیون/ "خندوانه" 30 دقیقه زودتر پخش میشودبرخی جزئیات سریالهای نوروز از زبانِ کارگردانها و بازیگران/ کنداکتوری که منظم شد و امیدواریم همینطور بماند!انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: بازیگران سینما و تلویزیون عید نوروز مجریان تلویزیون رسانه ملی بازیگران سینما و تلویزیون عید نوروز مجریان تلویزیون رسانه ملی چهره های مردمی برنامه سازی چهره مردمی سلبریتی ها ذائقه مردم برنامه ها علی ضیاء چهره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۶۹۳۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شارژ رفاه با دورکاری؛ کرونا با زندگی ما چه کرد؟!
شوک کرونا باعث گسترش دورکاری در اکثر کشورها شد. حال پس از گذر از این همهگیری، اندکی از حجم دورکاریها کم شده است؛ اما مزیتهای آن باعث شده است که تعادل جدیدی میان کار و زندگی ایجاد شود. مطالعات جدید نیز نشان میدهد، میتوان تعطیلات یا دورکاری نیروی کار را به نحوی تنظیم کرد که نه تنها اثر منفی در عملکرد اقتصادی نداشته باشد، بلکه باعث بهبود رفاه خانوارها شود.
به گزارش دنیای اقتصاد؛ یک مطالعه جدید از صندوق بینالمللی پول، اثرات کاهش زمان رفت و آمد بر افزایش رفاه را تایید کرده است. همچنین یک گزارش در اکونومیست نیز شکل جدید دورکاری در اقتصاد آمریکا را مورد بررسی قرار داده که باعث بهبود وضعیت زندگی افراد شده است.
در هفتههای اخیر، بحث تعطیلات دو روزه در ایران مطرح شده است که بسیاری از کارشناسان بر مزایای اجرایی شدن آن تاکید میکنند؛ بنابراین میتوان همسو با عصر جدید پساکرونا، در اقتصاد ایران نیز تعادل جدیدی میان کار و زندگی تعریف کرد.
یک پژوهش انجامشده توسط صندوق بینالمللی پول نشان داده است که کاهش ساعات رفتوآمد برای کار یکی از والدین میتواند اثری مثبت معادل ۱.۵ تا ۴.۵ درصد میزان مصارف خانوار برای آن خانواده داشته باشد. این پژوهش در زمانی که مباحثه در رابطه با ویکند دو روزه در کشور بالا گرفته است، میتواند دلالتهای مثبتی را در حمایت از این طرح داشته باشد. پژوهش صندوق بینالمللی پول اثر مثبت رفاهی انواع دورکاری را که میتواند رفتوآمد افراد را کاهش دهد، ارزیابی کرده است.
اثر کرونا بر کاهش زمان رفتوآمدهاهمهگیری کووید-۱۹ به روشهای بیسابقهای دنیای کار را تغییر داده است؛ بهطوری که کار از راه دور یا دورکاری بهعنوان یک نوع مهم کار در بازارهای کاری دنیا مورد توجه قرار گرفته است. با گسترش دورکاری، شیوه کار، مکان انجام کار و ساختار آن تغییر داده شده و هنجارهای سنتی در مورد زمان کار، رفتوآمد و تعادل بین کار و زندگی به چالش کشیده شده است.
توانایی دورکاری بهطور قابل توجهی زمان رفتوآمد را کاهش میدهد یا حتی بهطور کامل آن را حذف میکند، یک جزء تقریبا بزرگ از روز کاری که میتواند به فعالیتهای دیگر اختصاص یابد. این تغییر در الگوهای کار و رفتوآمد به تنهایی بر کارگران تاثیر نمیگذارد؛ اما میتواند تصمیمات کل خانواده را تغییر دهد.
دورکاری یکی از والدین میتواند بهطور قابل توجهی بر تخصیص زمان دیگری تاثیر بگذارد؛ میزان اثرگذاری این زمان ذخیرهشده بستگی به این دارد که زمان پسانداز شده، چگونه صرف میشود. با وجود مطالعات بسیاری که در مورد تغییرات در الگوهای کاری و تخصیص زمان به دلیل همهگیری انجام شده است، پویاییهای مرتبط بین همسران و پیامدهای رفاهی گستردهتر این پویاییها نسبتا ناشناخته باقی مانده است.
هدف پژوهش انجامشده توسط صندوق بینالمللی پول این بوده است که با تحلیل چگونگی تغییر تخصیص زمان در دوران پس از همهگیری، با در نظر گرفتن تغییرات بر اساس جنسیت و شغل افراد، به این حوزه مطالعاتی توسعهنیافته کمک کند.
در این پژوهش از دادههای نظرسنجی استفاده از زمان آمریکا (ATUS) استفاده شده است، یک نظرسنجی جامع که توسط اداره آمار کار ایالاتمتحده انجام شده است و نحوه تخصیص زمان افراد در ایالاتمتحده را در فعالیتهای مختلف ارزیابی میکند. دادههای ATUS نشان میدهد قبل از همهگیری تفاوتهای قابلتوجهی در تخصیص زمان بین مردان و زنان وجود دارد.
بهطور کلی مردان ساعتهای بیشتری کار میکنند و بیشتر از زنان در رفتوآمد هستند. پس از همهگیری، کاهش قابل توجهی در زمان رفتوآمد کارگران در مشاغل دورکار شناسایی شده است که به ۱.۷ ساعت در هفته برای مردان و ۱.۲ ساعت در هفته برای زنان میرسد. علاوه بر این، بررسیهای این پژوهش حاکی از کاهش بیش از یکساعت در هفته در ساعات کاری مردان است، با این حال تغییر قابل توجهی در ساعات کاری زنان مشاهده نمیشود.
نتایج پژوهش چه میگوید؟بررسیها نشان میدهد دستاوردهای رفاهی قابل توجهی با کاهش زمان رفتوآمد بهدست میآید و این دستاوردها برای خانوادههایی که کاهش بیشتری را تجربه میکنند، بیشتر است. هنگامی که حداقل یکی از همسران در یک شغل از راه دور کار میکند، سود کل رفاه از ۱.۵ تا ۴.۵ درصد در معادل مصرف متغیر است.
این سود مخصوصا برای زوجهایی که هر دو طرف در مشاغل دورکار، کار میکنند مشهود است؛ زیرا زن و شوهر هر دو از این تغییر سود میبرند. دومین سود بزرگ را زوجهایی در یافت میکنند که شوهر در شغلی از راه دور کار میکند و کمترین سود زمانی مشاهده میشود که زن در یک شغل دورکار مشغول شده است.
دلالتهای این پژوهش برای ایران چه میتواند باشد؟دورکاری بهعنوان یک گزینه کاری در بسیاری از محیطهای کاری ایران نیز در دوران همهگیری بهصورت گسترده اجرایی شد. کسبوکارهای فراوانی به صورت دورکار به پیشبرد اهداف خود پرداختند؛ با این حال، با پایان همهگیری و بازگشایی پس از آن، اغلب کسبوکارها به شیوه حضوری کار کردن بازگشتند.
بررسیهای این پژوهش نشان میدهد دورکاری در بسیاری از کسبوکارها میتواند مازاد رفاهی را برای کارکنان شرکتها ایجاد کند که بدون هزینه مشخص مالی برای کارفرماست. البته این مساله در این پژوهش مورد بررسی قرار نگرفته که دورکاری چه اثری بر بهرهوری کسبوکارها میگذارد، با این حال اثر رفاهی این شیوه کار و جذابیت آن برای نیروی کار اثبات شده است.
بهخصوص در شرایطی که رفتوآمد در شهرهای بزرگ هزینههای زیادی را چه به لحاظ زمانی و چه به لحاظ مالی بر افراد تحمیل میکند.
دلالت مهم دیگر این پژوهش را میتوان اهمیت کاهش رفتوآمدها و فراغت کارکنان از کار، با کاهش ساعت کاری دانست. مدتهاست در کشور ما، صحبتها در رابطه با ویکند یا آخر هفته دوروزه بالا گرفته است. به نظر میرسد دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته، حتی اگر منجر به کاهش ساعات کاری نیروی کار نیز شود، اثر رفاهی مثبتی را برای جامعه خواهد داشت.
پژوهشهایی که در رابطه با اثر ویکند دوروزه بر میزان بهرهوری کسبوکارها انجام شده است، تاکید دارند که این شیوه از توزیع روزهای تعطیل اثر منفی بر بهرهوری کسبوکارها ندارد و چه بسا با تقویت وضعیت روحی نیروی کار، منجر به رشد بهرهوری کسبوکارها نیز بشود.